Laibach

23.03.2010

Wezwanie do działania - stwórz plakat!

Rozpoczął się konkurs na plakat Pierwszego Kongresu Obywateli NSK. Plakaty należy wysyłać w cyfrowym formacie, w wysokiej rozdzielczości jako pliki pdf w rozmiarze 100x70 cm. Plakat musi zawierać następujący tekst:

First NSK Citizens’ Congress
Berlin, November 4th – 6th, 2010

Ponadto plakat musi zawierać logo, które pobrać można stąd.

Termin nadsyłania prac: 15.06.2010
W konkursie może uczestniczyć każdy, nie tylko posiadacze paszportów NSK.

Wybrany plakat będzie uzupełniony o inne informacje związane z Kongresem, będzie on również drukowany w różnych formatach zależnie od potrzeb.

Irwin i Komitet Organizacyjny Pierwszego Kongresu Obywateli NSK mają prawa reprodukować wybrane plakaty w jakiejkolwiek formie. Autorowie nadal będą posiadać moralne prawo do swojej pracy i mogą używać jej bez ograniczeń. Wszystkie nadesłane plakaty mogą być użyte w wystawach lub w wystawie Volk Art. Irwin i Komitet Organizacyjny Pierwszego Kongresu Obywateli NSK mają pierwsze prawo do zakupu niewybranych plakatów za cenę uzgodnioną oddzielnie z każdym autorem.

W przypadku pytać należy pisać tutaj: congress[at]nskstate.com

15.03.2010

NSK Staat Berlin



Na zaproszenie teatru Volksbuehne we Wschodnich Niemczech, NSK zorganizowało ważny pokaz na terenie budynku i jego dachu. Składał się on z dwóch koncertów LAIBACH, wystawy Irwin i gości, instalacji studia Novi Kollektivizem, akademię Kosmokinetycznego Gabinetu Noordung oraz wykłady Slavoja Żiżka, członków Departamentu Czystej i Stosowanej Filozofii i Irwin. Wydarzenie trwało przez 3 dni, od 8. do 11. października 1993 roku, podczas których Volksbuehne został uznany terytorium Państwa NSK, a wejście do środka było dozwolone tylko dla posiadaczy paszportów z aktualnymi wizami. Biuro konsulatu było otwarte bez przerwy wydając informacje i dokumenty potencjalnych obywateli NSK.

Teatr Volkbuehne, kiedyś jeden z najbardziej prominentnych przedsięwzięć teatralnych XX wieku, znajduje się w historycznym centrum Berlina – Placu Róży Luxemburg. Słynne nazwiska, dla historii kultury, są połączone z tym miejscem, włączając w to Maxa Reinhedta jako menadżera scenicznego w latach 1915-1918 i Erwina Piscatora w latach 1925-1928. Ten drugi pracował z dramaturgiem Brechtem i scenografem Georgem Groszem na wspaniałej umowie. Teatr osiągnął szczyt chwały w latach 70. kiedy Benn Besson, francuski reżyser o szwajcarskich korzeniach i student Brechta, był menadżerem. Pracował w Niemieckiej Republice Demokratycznej przez nie mniej niż 25 lat. Poza Bessonem, poetyka budynku została ułożona przez zespół reżyserski Manfreda Karge i Matthiasa Langhoffa, podczas gdy Heiner Miller znalazł się wśród regularnie udzielających się dramaturgów.

W sezonie 92/93 teatr został przejęty przez ambitnego wschodnio-niemieckiego reżysera Franka Castorfa, któremu udało się utrzymanie Volksbuehne jako teatru roku wg 20 z 40 zapytanych krytyków. W ten sposób, Volksbuehne rozciąga radykalną i estetyczną tradycję teatru, który, w tych spolitycyzowanych dniach, nie może ograniczać się wyłącznie do funkcji rozrywki. Dla Castorfa, Volksbuehne jest miejscem, gdzie widz musi przyjąć pozycję: za lub przeciw. To właśnie do tego teatru Castrof zaprosił NSK aby uznało go za teren Państwa.

Program rozpoczął się 8. października ceremonią otwarcia, mowami wygłoszonymi przez lokalne władze, Volksbuehne i NSK. Kolejną częścią ceremonii było przekazanie kluczy do teatru i odsłonięcie tablicy Państwa NSK. Konferencja prasowa w Zielonym Salonie i nieformalne spotkanie dyplomatyczne w Czerwonym Salonie podsumowało wieczór.

Na konferencji, reprezentanci NSK przedstawili prasie Tezy Państwa NSK, jego paszporty oraz program okupacji teatru Volksbuehne. W drugiej części udzielili szczegółowych odpowiedzi na indywidualne pytania widowni.


Następnego dnia, Slavoj Żiżek, gość Departamentu Czystej i Stosowanej Filozofii, zwrócił się do zatłoczonego Zielonego Salonu, udzielając maratońskiego, trzygodzinnego wykładu „Kobieta, zło i Europa” i oferując dyskusję na ten temat. Założyciel Stowarzyszenia Teoretycznej Psychoanalizy z Lublany, ambasador nauki, Slavoj Żiżek, nie jest nieznany berlińskiej widowni, ponieważ kilka z jego książek zostało opublikowanych w Niemczech, więc wielkość zainteresowania jego wykładem nie była niespodzianką.

Natychmiast po jego wykładzie miała miejsce berlińska premiera „Bravo”, filmu o LAIBACH stworzonego przez Retrowizję, Daniela Landina i Chrisa Bohna, po której LAIBACH wykonał koncert „Staat Generator” (Państwowy generator) promujący ich album „Kapital”. Akademia Kosmokinetycznego Gabinetu Noordung miała miejsce w jednym z kin o 23. z wykładem uświęcającym setną rocznicę porucznika Hermana Potocnika Noordung, kosmologa, którego książka „Das Problem Der Befahrung Des Weltraums” (Problem podróży kosmicznej), została opublikowana w Berlinie w 1929 roku przez Richard Carl Schmidt i Spółka. Z powodu trudności organizacyjnych i ogromnego zainteresowania wśród widowni, kierujący Gabinetem znikł w konspiracyjny sposób, zabierając ze sobą część zaskoczonej widowni. Poprowadził około 50 osób poprzez wnętrza teatru, przez spiralne schody, aż na sam dach Państwa NSK, gdzie udzielił wykładu oświecanego przez światła miasta poniżej i blask gwieździstego nieba powyżej. O 17. następnego dnia, Irwin i ich gościa przyjęli widownię w Zielonym Salonie. W ich wykładzie zatytułowanym „Od stolicy do ambasady” skupili swą uwagę na problemie modernizmu w malarstwie, zajmując się zdefiniowaniem tzw. „wschodniego modernizmu”. Opisali wydarzenia Ambasady NSK Moskwa, prezentując odpowiednią książkę. W ożywionej dyskusji, która nastąpiła po akademickim wprowadzeniu, wyjaśnili swoje poglądy nt. decyzji dołączenia do niepodległego Państwa NSK. W tym samym pokoju Irwin przygotował wystawę zatytułowaną „Lublana, Zagrzeb, Belgrad”, która zawierała ich prace interakcyjne z tymi stworzonymi przez Gorana Djordjevica, Mladena Stilinovia i wczesnym LAIBACH.

O 20. pokazał „Bravo” w wielkiej hali, po którym nastąpiło kolejne pojawienie się LAIBACH.

O 23. członek Departamentu Czystej i Stosowanej Filozofii NSK zajął się trudnym, lecz istotnym tematem, „Twarz Boga a niemiecka seksualna dyscyplina”. Sedno problemów badań było kwestią Boga, esencji seksualności i jej miejsca z ujęciu Absolutu i Zła. Poprzez teologiczno-psychoanalityczną rozprawę, spróbował udowodnić przez swoje praktyczne dojście, że znaczenie przyjemności było totalitarną esencją odbitą w seksualności, i to było złem.

Po jego wykładzie, który został ciepło przyjęty przez ekspertów, jak i laików w widowni, członkowie NSK rozpoczęli przyjęcia w Czerwonym Salonie zapraszając dziennikarzy i innych gości.

Poprzez trzy dni, w teatrze również znajdowała się biblioteka NSK z kasetami audio i video z centrum informacyjnym. Poza Retrowizją, videa zawierały filmy nt. NSK Mariny Grznic, Aina Smida, Daniela Landina, Gorana Gajica, Michaela Bensona i innych, We współpracy z pojedynczymi grupami, lecz ponad wszystkimi ze skrzydłem architektonicznym, Novi Kollektivizem zajął się zewnątrznym i wewnętrznym designem, zaprojektował także wszystkie oficjalne dokumenty, włączając w to pieczęcie, wizy, paszporty i tablicę NSK; tablica znalazła się w stałym miejscu w ścianie teatru po wydarzeniu. Przez symboliczny gest, Państwo NSK okupowało obce terytorium po raz pierwszy w historii, deklarując je czasowo swoim własnym.

12.03.2010

Państwo NSK Sarajewo

20. i 21. listopada 1995 roku, w Teatrze Narodowym w Sarajewie, w Bośni i Hercegowinie, we współpracy z Centrum Sztuki Obala, Radio Zid, a także Instytutami Otwartych Społeczności Słowenii oraz Bośni i Hercegowiny, grupy NSK (LAIBACH, Irwin, Noordung, Novi Kollektivizem, Departament Czystej i Stosowanej Filozofii, Retrowizja) ogłosiły Państwo NSK Sarajewo (jako następcę podobnego wydarzenia w Berlinie w 1993 roku: NSK Staat Berlin).

Oficjalne otwarcie odbyło się 20. listopada, o godzinie 12.00 czasu lokalnego w głównym audytorium Teatru Narodowego. Reprezentant NSK odsłonił pamiątkową tablicę i, w obecności delegacji z kulturowych i politycznych kręgów Sarajewa, udzielił mowy powitalnej. Po ceremonii otwarcia i otwarciu wystawy plakatów grup NSK, ułożonych przez Novi Kollektivizem, odbyła się konferencja prasowa. Członkowie grupy Irwin ustawili Biuro Paszportów, które podczas trwania wydarzenia wydało ponad 350 paszportów NSK. Jeden pokój był przeznaczony do projekcji filmów dokumentalnych i wideo nt. prac grup NSK. Zawarto tam filmy stworzone przez: Retrowizję, Petera Vezjaka, Michaela Bensona, Gorana Gajica, Daniela Landina i innych. Odbyła się tam również prezentacja, wg założeń Państwa NSK, internetowego projektu Elektroniczna Ambasada NSK. O godzinie 18.00 LAIBACH zagrał przed pełnym audytorium. Pośród swych utworów zagrali cały album „NATO”, poświęcony wydarzeniom w Bośni i Hercegowinie.

Więcej paszportów wydano następnego dnia, i z powodu publicznych próśb organizatorów odbyła się kolejna konferencja prasowa. Członek Departamentu Czystej i Stosowanej Filozofii dał wykład nt. „Apokalipsa Europy i możliwe zbawienie”, a LAIBACH odbył drugi koncert, tym razem godzinę przed podpisaniem paktu pokojowego w Dayton, co znaczyło, że dwa koncerty w Sarajewie były czymś więcej niż tylko symbolicznym zwieńczeniem europejskiej trasy LAIBACH dotyczącej albumu „NATO”.

Podczas trwania wydarzenia Państwo NSK Sarajewo odwiedziło ponad 5000 osób. Wg informacji z Sarajewa oba wieczory uświadczyły setki osób, które zebrały się pod budynkiem. Te same źródła podają, że wydarzenie było najlepiej przyjętym kulturalnym wydarzeniem w Sarajewie od czasu rozpoczęcia wojny.

8.03.2010

Wieści z frontu




Wpływowy brytyjski magazyn muzyczny Rock Classic uznał album LAIBACH "Opus Dei" za jeden z pięciu najważniejszych albumów industrialnego rocka wszechczasów. Album ten również został uznany za jeden z 1000 najważniejszych albumów w ogóle przez międzynarodowych krytyków.

Tymczasem kurator TATE Modern, Catherine Wood, uznała występ LAIBACHKUNSTDERFUGE za jedno z dziesięciu najważniejszych wydarzeń artystycznych roku 2009.

Przesuwając się w przyszłość.

LAIBACH bierze udział w wystawie DORM - projekt artystyczno-kolektywny. Wystawa odbędzie się w galerii The Model w Sligo w Irlandii, otwarcie nastąpi 1 maja.

LAIBACH również weźmie udział w wystawie "Obietnice przeszłości" (Promises of the Past) w Centrum Pompidou w Paryżu we Francji, gdzie zaprezentowany zostanie film LAIBACH "XY Unsolved". Czas wystawy: 26.05-16.06. Film LAIBACH będzie wyświetlany w audytorium wewnątrz instalacji Tobiasa Putriha. W wystawie pojawią się również m.in. prace Irwin.

1 kwietnia startuje też wystawa w Międzynarodowym Centrum Sztuk Wizualnych w Lublanie, która jest pierwszą z trzech wystaw organizowanych przez LAIBACH na swoje trzydziestolecie. We wrześniu w Delavskim Domu odbędzie się druga, w rocznicę pierwszej zakazanej przez państwo akcji LAIBACH, ostatnia będzie miała miejsce w listopadzie w Zagrzebiu w Chorwackim Stowarzyszeniu Artystów.

LAIBACH zagra też koncert na głównej scenie podczas tegorocznego M'ERA LUNA FESTIVAL w Hamburgu.

I na koniec kilka szczegółów dotyczących katalogu AUSSTELLUNG LAIBACH KUNST REKAPITULACJA 2009. Oprócz części poświęconej wystawie z Muzeum Sztuki w Łodzi, zaprezentowane są w nim wybrane grafiki i obrazy LAIBACH począwszy od końca lat 1970. do współczesnych oraz najważniejsze oświadczenia i teksty grupy. W katalogu znajduje się również 9 esejów autorstwa: Wiktora Skoka, Tarasa Kermaunera, Levego Krefta, Slavoja Žižka, Aleša Erjaveca, Alexei'a Monroe i Edy Čufer.

3.03.2010

Katalog Ausstellung Laibach Kunst

Katalog LAIBACH AUSSTELLUNG LAIBACH KUNST REKAPITULACJA 2009 wydany przez Muzeum Sztuki w Łodzi jest już dostępny do kupienia - jego objętość to 199 stron w cenie 69 zł - za informację Salto Morale dziękuje glosniejodbomb.

Tymczasem poniżej znajduje się fragment z festiwalu w Trenchtown z 2009 roku, w którym LAIBACH wykonuje utwór "Das Spiel ist aus" z albumu "WAT".

LAIBACH on demand






View all Warsaw events at Eventful