Państwo NSK Sarajewo

20. i 21. listopada 1995 roku, w Teatrze Narodowym w Sarajewie, w Bośni i Hercegowinie, we współpracy z Centrum Sztuki Obala, Radio Zid, a także Instytutami Otwartych Społeczności Słowenii oraz Bośni i Hercegowiny, grupy NSK (LAIBACH, Irwin, Noordung, Novi Kollektivizem, Departament Czystej i Stosowanej Filozofii, Retrowizja) ogłosiły Państwo NSK Sarajewo (jako następcę podobnego wydarzenia w Berlinie w 1993 roku: NSK Staat Berlin).

Oficjalne otwarcie odbyło się 20. listopada, o godzinie 12.00 czasu lokalnego w głównym audytorium Teatru Narodowego. Reprezentant NSK odsłonił pamiątkową tablicę i, w obecności delegacji z kulturowych i politycznych kręgów Sarajewa, udzielił mowy powitalnej. Po ceremonii otwarcia i otwarciu wystawy plakatów grup NSK, ułożonych przez Novi Kollektivizem, odbyła się konferencja prasowa. Członkowie grupy Irwin ustawili Biuro Paszportów, które podczas trwania wydarzenia wydało ponad 350 paszportów NSK. Jeden pokój był przeznaczony do projekcji filmów dokumentalnych i wideo nt. prac grup NSK. Zawarto tam filmy stworzone przez: Retrowizję, Petera Vezjaka, Michaela Bensona, Gorana Gajica, Daniela Landina i innych. Odbyła się tam również prezentacja, wg założeń Państwa NSK, internetowego projektu Elektroniczna Ambasada NSK. O godzinie 18.00 LAIBACH zagrał przed pełnym audytorium. Pośród swych utworów zagrali cały album „NATO”, poświęcony wydarzeniom w Bośni i Hercegowinie.

Więcej paszportów wydano następnego dnia, i z powodu publicznych próśb organizatorów odbyła się kolejna konferencja prasowa. Członek Departamentu Czystej i Stosowanej Filozofii dał wykład nt. „Apokalipsa Europy i możliwe zbawienie”, a LAIBACH odbył drugi koncert, tym razem godzinę przed podpisaniem paktu pokojowego w Dayton, co znaczyło, że dwa koncerty w Sarajewie były czymś więcej niż tylko symbolicznym zwieńczeniem europejskiej trasy LAIBACH dotyczącej albumu „NATO”.

Podczas trwania wydarzenia Państwo NSK Sarajewo odwiedziło ponad 5000 osób. Wg informacji z Sarajewa oba wieczory uświadczyły setki osób, które zebrały się pod budynkiem. Te same źródła podają, że wydarzenie było najlepiej przyjętym kulturalnym wydarzeniem w Sarajewie od czasu rozpoczęcia wojny.