Już w przyszłym tygodniu LAIBACH odwiedzi Polskę, w celu przypomnienia o tym doniosłym wydarzeniu Salto Morale zamieszcza raz jeszcze zbiór najważniejszych informacji związanych z odwiedzinami obywateli NSK.
1. Wernisaż.
26. maja godz. 18.00 - otwarcie wystawy >>Ausstelung Laibach Kunst - Rekapitulacja 2009<<>
1. Wernisaż.
26. maja godz. 18.00 - otwarcie wystawy >>Ausstelung Laibach Kunst - Rekapitulacja 2009<<>
Wystawa obejmie 10 pomieszczeń, 10 Pozycji Traktatu, 10 Deklaracji. Wystawa będzie powrotem do początków grupy w 1980 i będzie rozciągać się w różne okresy czasu. Wystawa będzie trwać do 23. sierpnia. /informacja z oficjalnej strony LAIBACH/
Wystawa skupi się przede wszystkim na fenomenie plastycznym Laibach. Grupa większości kojarząca się jedynie ze sceną muzyczną jest przedsięwzięciem w unikalny sposób łączącym media muzyki i plastyki. Laibach to wielowymiarowy, multimedialny projekt, przekraczający wszelkie granice dzielące przeciwne sobie dyscypliny. [...] Łódzka wystawa przedstawi najstarsze obiekty Laibach Kunst wraz z komplementarnymi dokumentami. Obejmie parafernalia związane z barwną historią grupy. Ekspozycja obejmie wiele mediów i tworzyw: wielkoformatowe obrazy, plakaty, video, environments, instalacje etc. Ekspozycja nie będzie miała jednak typowo retrospektywnego charakteru. Laibach jest istniejącym wciąż projektem, nadal znajdującym się w krytycznym dialogu z aktualną rzeczywistością. W praktyce zastosowana zostanie strategia łączenia i prezentacji starych archiwaliów z nowymi artefaktami. Część eksponatów powstanie specjalnie na potrzeby ekspozycji i będzie prezentowana w Łodzi poraz pierwszy. Otwarcie uświetni obecność członków grupy i krótki, muzyczny performance w ich wykonaniu. W trakcie trwania wystawy odbędzie się szereg inicjatyw towarzyszących: projekcje, prelekcje i dyskusje które obejma tematykę związków sztuki i polityki, spuścizny sztuki i ikonosfery totalitarnej. /Informacja Muzeum Sztuki/
2. Występ LAIBACHKUNSTDERFUGE
27. maja, godzina 19.00 - występ LAIBACHKUNSTDERFUGE w filharmonii im. Arthura Rubinsteina [Narutowicza 20/22].
Występ obejmie jedynie prezentację fugi Johanna Sebastiana Bacha w interpretacji LAIBACH i żaden utwór spoza niej nie będzie grany. Występ uzupełnią pokazy wizualne.
Główny materiał został stworzony w 2006 roku i premierowo wykonany tego samego roku 1. czerwca na Bachfest (w koprodukcji z Bachfest / Bach-Archive, Ministerstwem Kultury Słowenii i innymi) w Lipsku. [...] Skoro [...] dzieło to bazuje w ogromnym stopniu na matematycznych algorytmach, LAIBACH zdecydował użyć komputera i program komputerowy, jako kluczowego ‘instrumentu’, dostarczając wyjątkową elektroniczną interpretację i pokazując, iż J. S. Bach ze swoimi dziełami może być również postrzegany jako pionier elektronicznej, techno i komputerowej muzyki. /informacja z oficjalnej strony LAIBACH/
Mówiąc o tym co „Kunst der Fuge“ może znaczyć w kontekście LAIBACH/NSK, możliwości interpretacji i poglądów są – z powodu już niekończących się mitów i filozoficznych aspektów połączonych z samą oryginalną „Fugą” – niezliczone. Właściwie, są małe paralele pomiędzy ówczesnymi poglądami na oryginalną „Fugę” a obecną recepcją LAIBACH KUNST: w ten sam sposób, w który – pomiędzy innymi – Adorno wywyższał Bacha ponad „tylko” artystów awangardowych, jako wiecznie niedościgłego geniusza stojącego poza jakimikolwiek związanymi z czasem interpretacjami, LAIBACH podąża za koncepcją nie bycia zależnym od czasu, ale samemu bycia czasem („WAT”), a przez to pozostając zeitlos, kiedy wszystko inne jest tot („Das Spiel ist aus”). Co więcej dzisiejsi krytycy widzą „Fugę” jako stylistycznie dzieło bardzo ambiwalentne, jednoczące awangardowe, teoretyczne dojście do struktury samej w sobie ze stile antico Bacha, które było już w jego czasach absolutnie przeterminowane i rozważane jako „anachroniczne” lub nawet „barbarzyńskie”. I czyż nie jest to ta sama ambiwalencja, jaką cechuje monumentalna retro-awangarda LAIBACH? /fragment recenzji Hanno Reichela zamieszczonej m.in. na oficjalnej stronie NSK/
Wystawa skupi się przede wszystkim na fenomenie plastycznym Laibach. Grupa większości kojarząca się jedynie ze sceną muzyczną jest przedsięwzięciem w unikalny sposób łączącym media muzyki i plastyki. Laibach to wielowymiarowy, multimedialny projekt, przekraczający wszelkie granice dzielące przeciwne sobie dyscypliny. [...] Łódzka wystawa przedstawi najstarsze obiekty Laibach Kunst wraz z komplementarnymi dokumentami. Obejmie parafernalia związane z barwną historią grupy. Ekspozycja obejmie wiele mediów i tworzyw: wielkoformatowe obrazy, plakaty, video, environments, instalacje etc. Ekspozycja nie będzie miała jednak typowo retrospektywnego charakteru. Laibach jest istniejącym wciąż projektem, nadal znajdującym się w krytycznym dialogu z aktualną rzeczywistością. W praktyce zastosowana zostanie strategia łączenia i prezentacji starych archiwaliów z nowymi artefaktami. Część eksponatów powstanie specjalnie na potrzeby ekspozycji i będzie prezentowana w Łodzi poraz pierwszy. Otwarcie uświetni obecność członków grupy i krótki, muzyczny performance w ich wykonaniu. W trakcie trwania wystawy odbędzie się szereg inicjatyw towarzyszących: projekcje, prelekcje i dyskusje które obejma tematykę związków sztuki i polityki, spuścizny sztuki i ikonosfery totalitarnej. /Informacja Muzeum Sztuki/
2. Występ LAIBACHKUNSTDERFUGE
27. maja, godzina 19.00 - występ LAIBACHKUNSTDERFUGE w filharmonii im. Arthura Rubinsteina [Narutowicza 20/22].
Występ obejmie jedynie prezentację fugi Johanna Sebastiana Bacha w interpretacji LAIBACH i żaden utwór spoza niej nie będzie grany. Występ uzupełnią pokazy wizualne.
Główny materiał został stworzony w 2006 roku i premierowo wykonany tego samego roku 1. czerwca na Bachfest (w koprodukcji z Bachfest / Bach-Archive, Ministerstwem Kultury Słowenii i innymi) w Lipsku. [...] Skoro [...] dzieło to bazuje w ogromnym stopniu na matematycznych algorytmach, LAIBACH zdecydował użyć komputera i program komputerowy, jako kluczowego ‘instrumentu’, dostarczając wyjątkową elektroniczną interpretację i pokazując, iż J. S. Bach ze swoimi dziełami może być również postrzegany jako pionier elektronicznej, techno i komputerowej muzyki. /informacja z oficjalnej strony LAIBACH/
Mówiąc o tym co „Kunst der Fuge“ może znaczyć w kontekście LAIBACH/NSK, możliwości interpretacji i poglądów są – z powodu już niekończących się mitów i filozoficznych aspektów połączonych z samą oryginalną „Fugą” – niezliczone. Właściwie, są małe paralele pomiędzy ówczesnymi poglądami na oryginalną „Fugę” a obecną recepcją LAIBACH KUNST: w ten sam sposób, w który – pomiędzy innymi – Adorno wywyższał Bacha ponad „tylko” artystów awangardowych, jako wiecznie niedościgłego geniusza stojącego poza jakimikolwiek związanymi z czasem interpretacjami, LAIBACH podąża za koncepcją nie bycia zależnym od czasu, ale samemu bycia czasem („WAT”), a przez to pozostając zeitlos, kiedy wszystko inne jest tot („Das Spiel ist aus”). Co więcej dzisiejsi krytycy widzą „Fugę” jako stylistycznie dzieło bardzo ambiwalentne, jednoczące awangardowe, teoretyczne dojście do struktury samej w sobie ze stile antico Bacha, które było już w jego czasach absolutnie przeterminowane i rozważane jako „anachroniczne” lub nawet „barbarzyńskie”. I czyż nie jest to ta sama ambiwalencja, jaką cechuje monumentalna retro-awangarda LAIBACH? /fragment recenzji Hanno Reichela zamieszczonej m.in. na oficjalnej stronie NSK/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz